دیجیتال عزیز | ما باید صحبت کنیم

کتاب دیجیتال عزیز به قلم کریستی گودوین ترجمه مژگان حیدرعلی است که توسط نشر هورمزد به چاپ رسیده است. این کتاب «دیجیتال عزیز، ما باید با هم صحبت کنیم » راهنمایی مطمئن برای کنترل عادت‌های استفاده از فناوری‌های دیجیتال و کامیابی در دنیایی آشفته است.

کتاب دیجیتال عزیز، ما باید با هم صحبت کنیم، یک دستورالعمل کاملاً کاربردی برای استفاده از فناوری به شکل آگاهانه و هوشیارانه است. در کتاب‌های قبلی، مشکلاتی که با آن‌ها مواجه هستیم شناسایی شده است. «وابستگی دیجیتالی»، «کاهش فراگیر توجه و تلاش برای بهره‌وری در فضای آنلاین» به‌شکل گسترده‌ای مورد بررسی قرار گرفته‌اند.

این کتاب‌ها قطعاً آغازگر این گفتگو بوده‌اند و میزان آگاهی نسبت به مسئله‌ای که با آن مواجه هستیم را بالا برده‌اند. اما تعداد کمی از آن‌ها راه‌حل‌های واقع‌بینانه‌ای ارائه کرده‌اند. اکنون ما به راه‌حل‌های قابل اجرا و عملی نیاز داریم تا بتوانیم از فناوری به روشی استفاده کنیم که به جای سرکوب و فرونشاندن آسایش و میزان بهره‌وری، حامی و پشتیبان ما باشد. (و به گناه وابستگی دیجیتال ما اضافه نکند).

بخش‌هایی از متن کتاب دیجیتال عزیز

خرده-‌استرس‌های خود را کاهش دهید

اگرمی‌خواهید کارایی ذهنی خود را بهینه کنید و در دنیای دیجیتال مراقب رفاه خود باشید، لازم است خرده-استرس‌هایی را که در زندگی شما رخنه کرده‌اند، کم کنید. شاید این خرده-استرس‌ها بی‌اهمیت به‌نظر برسند اما معمولاً از ذهن بیرون نمی‌روند؛ روی هم انباشته می‌شوند و بر ما تأثیر می‌گذارند.

هشدارها و اعلان‌ها:

• در روزهایی که روح و روان ما تحت تسلط فناوری دیجیتال است، هشدارها و اعلان‌ها بخشی از خرده-عوامل استرس‌زا محسوب می‌شوند. مغز ما نمی‌تواند بین ببری که در حال تعقیب ما است و یک اعلان تیک‌تاک (یا سایر پلتفرم‌های شبکه‌های اجتماعی) فرق بگذارد؛ هر دوی آن‌ها به منزلۀ یک تهدید هستند و عامل ایجاد استرس محسوب می‌شوند. مغز علامت قرمز رنگ حبابی را روی صندوق پیام مشاهده می‌کند که به‌‌عنوان یک عامل استرس‌زا نشان می‌دهد 108 ایمیل بررسی نشده دارید. بیایید با خلاص شدن از دست این استرس شروع کنیم!

ساعات کاری:

• تحقیقات نشان می‌دهند کارایی حداکثری، مستلزم دورۀ استراحت است. ما از لحاظ بیولوژیکی قادر نیستیم برای مدت طولانی بدون دوره‌های استراحت کار کنیم. طولانی‌تر کار کردن موجب تأثیرات بیشتر نمی‌شود، بلکه درواقع ساعات کاری طولانی می‌تواند در کارکرد ما اختلال ایجاد کند. قشر جلوی مغز که به حل مسائل و تفکر پیچیده و حافظۀ فعال کمک می‌کند، مستعد خستگی است. عمر کارایی باتری این قسمت از مغز حدود 6 ساعت در روز است (نه 12 ساعت که اغلب ما انجام می‌دهیم). ما نمی‌توانیم انتظار داشته باشیم بدون وجود دوره‌های استراحت کافی، به‌طور مستمر کار کنیم؛ این شیوه با بیولوژی ما در تضاد است.

کار بدون وقفه:

• لازم است فرهنگی را در محیط کاری خود ایجاد کنیم که «استراحت کردن» مورد تکریم و احترام باشد نه ترسناک. رفاه و آسایشِ فردی، شعار نیست. و به شرکت در یک کارگاه آموزشی، خوردن ناهار و اختصاص نمادین یک روز، خلاصه نمی‌شود. طبق شواهد و قرائن علمی، توجه به رفاه و آسایش فردی، بهترین روش و هنجار محیط شغلی است. مطالعات مایکروسافت که با استفاده از اسکن مغزی انجام شد، نشان داد با در نظر گرفتن 10 دقیقه زمان استراحت بین جلسات مختلف، سطح استرس به شکل قابل‌توجهی کاهش می‌یابد.

خستگی از جلسات ویدیو کنفرانس

• شرکت در ویدئو-کنفرانس دقیقاً مانند این است که با کسی که فقط 60 سانتی‌متر با شما فاصله دارد، صحبت می‌کنید. انسان‌شناس آمریکایی، ادوارد هال این فاصله را به‌عنوان «فاصلۀ صمیمی» یا «فاصله از نزدیک» توصیف می‌کند. فاصله‌ی که معمولاً مختص گفتن رازها، در آغوش گرفتن، معاشقه، استراحت، محافظت، فوتبال بازی یا کشتی گرفتن است. ما این فاصله را به افرادی اختصاص می‌دهیم که دوست‌شان داریم و یا دوستان نزدیک ما هستند و یا در صورت ضرورت با دشمنان‌مان هنگام جنگ تن‌به‌تن. این فاصله مختص جفت‌گیری یا درگیری است، درحالی‌که ما در یک ویدئو-کنفرانس با استفاده از نرم‌افزار، همراه فردی از یکی از حساب‌های کاربری مجازی هستیم! مغز ما ممکن است چنین موقعیتی را نوعی تهدید محسوب کند و در اثر آن کورتیزول (هورمون استرس) ترشح کند. دلیل دیگری هم وجود دارد که تماس‌های ویدئویی ما را دچار خستگی ذهنی می‌کنند.

عملکرد چند-مقوله ای یا انجام چند کار همزمان:

• انجام چند وظیفه به‌طور همزمان که امروزه در محل‌کارهای پراکنده به یک هنجار تبدیل شده است. مغز را تحت فشار (استرس) قرار می‌دهد. بسیاری از ما در جلسات ویدئو-کنفرانس می‌نشینیم، درحالی‌که صندوق ایمیل خود را وارسی می‌کنیم. حین انجام چند کار همزمان، مغز گلوکز می‌سوزاند (منبع انرژی مغز) و کورتیزول ترشح می‌کند. اکنون به این فکر کنید در چه مواقعی چند کار همزمان را با هم انجام می‌دهید. این را در نظر داشته باشید چه میزانی از استرس را به مغز و بدن خود وارد می‌کنید.

فرهنگ همیشه روشن:

• فرهنگ همیشه روشن (دستگاه‌های ارتباطی مانند موبایل و یا ارتباط آنلاین) در بسیاری از افراد چنین احساسی را ایجاد کرده است که همواره باید آنلاین باشند. آن‌ها نمی‌توانند دستگاه ارتباطی خود را برای استراحت و فاصله گرفتن روانی از کار (که ضرورت دارد) خاموش کنند. فراگیر شدن استفاده از نرم‌افزارهایی مانند تیمز یا اسلک‌چتز ، واتساپ و سایر پیام‌رسان‌ها موجب فشار همواره در دسترس بودن می‌شود. این ایده که بسیاری از ما احساس می‌کنیم در تمام ساعات روز باید پاسخگو باشیم. ما نیاز داریم در برابر فناوری دیجیتال حفاظ‌هایی ایجاد کنیم. مواردی مانند هنجارهای قابل قبول دیجیتالی؛ کارها و اصولی که تعیین می‌کند فناوری در سازمان‌ها باید به چه شکلی به‌کار گرفته شود. گروه از شما انتظار دارد چقدر سریع پاسخ آن‌ها را بدهید.؟ اینکه آیا پاسخ دادن به ایمیل رئیس در ساعت 11 شب ضرورت دارد.؟

عوامل استرس زای اجتماعی:

• ما روزانه از طریق شبکه‌های اجتماعی و سایت‌های خبری در معرض محتوای گرافیکی بسیار زیادی هستیم. در سال‌هایی که گذشت، بلایای طبیعی، کشتار جمعی، حوادث غم‌انگیز از طریق رسانه‌ها گزارش شدند اما این گزارش‌ها یک ویدئوی الحاقی ساده نبودند. ما شاهد جزئیات بسیار وحشتناکی بودیم. سال‌های قبل در بهترین حالت یک عکس یا توضیح متنی راجع به یک حادثه ارائه می‌شد. اما امروزه دریافت ویدئوهای بی‌شمار و عناوین رسانه‌ها دربارۀ وقایع استرس‌زا، چیزی است که بسیاری از ما روز خود را با آن آغاز می‌کنیم!

به‌هرحال، خبر خوب این است: عادت‌های دیجیتالی دیگری وجود دارند که می‌توانند بسیاری از عوامل استرس‌زا را (که روال روزانۀ شما را از مسیر خود خارج کرده‌اند)، اصلاح کنند.

سپرهای بیولوژیکی خود را افزایش دهید | دیجیتال عزیز

به این دو نکته توجه داشته باشید: شما نمی‌توانید خرده-عوامل استرس‌زا را کاهش دهید و انتظار داشته باشید روزهای پر استرس شما ناپدید شوند. زیرا چنین نخواهد شد. علاوه بر آن، لازم است از برخی از اساسی‌ترین نیازهای بیولوژیکی خود که به تنظیم واکنش به استرس کمک می‌کنند، محافظت کنید.

وقتی ما در تضاد با بیولوژی خود عمل می‌کنیم مثل این است که سوخت اشتباه در باک بنزین ماشین پورشه بریزیم. آن‌گاه انتظار داشته باشیم تندتر حرکت کند. آنچه ما نیاز داریم این است که قوی‌ترین سوخت را در اولویت قرار دهیم. بنابراین، باید عادت‌هایی را ایجاد کنیم که به ما در مدیریت کردن استرس و همچنین به تمرکز ما کمک کنند.

دربارۀ نویسنده کتاب دیجیتال عزیز

محقق، برندۀ جایزه و سخنران، دکتر کریستی گودوین شخصاً این را تجربه کرده است که چگونه «فرهنگ فناوری دیجیتالِ همواره روشن »، آسایش افراد را مختل می کند و با عملکرد بهینه و پایدار در تضاد است. هدف او در دنیای فناوری دیجیتالِ همواره روشن این است که رفاه کارکنان حوزۀ دانش را افزایش بدهد و بهره‌وری محیط کار را بالا ببرد.

او به‌عنوان کارشناس، به موضوع «استفادۀ بهینه از فناوری دیجیتال» و «افزایش بهره‌وری از طریق کنترل عادت‌های مرتبط با فناوری دیجیتال» می‌پردازد. او همچنین با محوریت «عملکرد مغز» میانبرهایی را معرفی می‌کند و در این عصر فناوری، «جدیدترین راهبردهای عملی » را برای رمزگشایی از نوروبیولوژی نقطۀ اوج کارایی مغز بیان می‌کند.

دکتر کریستی معمولاً در رسانه‌ها دربارۀ تأثیرات زندگی دیجیتال بر روی آسایش و تمرکز، گفتگو می‌کند. او آخرین نتایج تحقیقات را به شکل راهبردهایی واقعی ترجمه و تفسیر می‌کند. تا به مردم کمک کند بدون اینکه جلسات خود را لغو کنند و یا سم‌زدایی دیجیتالی انجام بدهند، عادت‌های استفاده از فناوری دیجیتال را در کنترل خود درآورند!

پیشنهاد کتاب‌های بیشتر از نشر هورمزد:

1.  48 قانون قدرت نوشته رابرت گرین
2. هنر و دانش گوش دادن اسکار تریمبولی
3. عادتهای اتمی نوشته جیمز کلیر
4. هنر جنگ نوشتۀ سان تزو
5. قدرت عادت نوشته چارلز داهیگ
6. بازی بلندمدت نوشته دوری کلارک
7. فریلنسر شوید تا به آزادی برسید نوشته الکساندرا فاسولو
8. ما ساده نیستیم نوشته کریستوفر چابریس و دنیل سایمونز
9. قدرت احساسات منفی نوشته تاد کاشدن و رابرت بیزواس
10. از فرسودگی تا آسودگی نوشته خانم ملو کلارکو
11. حرفه و خانواده نوشته خانم کلودیا گلدن
12. کتاب سقلمه نوشته ریچارد تیلر
13. هفت عادت مردمان