دیل کارنگی (1888-1955)، نویسنده و سخنران آمریکایی است که دورههایی را در زمینۀ توسعۀ فردی، فروشندگی، سخنرانی در جمع و مهارتهای بین فردی ایجاد کرد.
دیل کارنگی در خانوادهای فقیر، و در مزرعهای در ایالت میزوری به دنیا آمد. او در جوانی از سخنرانی در جمع لذت میبرد و به گروه مباحثۀ مدرسهاش ملحق شد. در سال 1906 دبیرستان را تمام کرد و به کالج ایالتی آموزگاران در وارنزبرگ، میزوری رفت و در سال 1908 فارغالتحصیل شد.
اولین شغل دیل کارنگی پس از فارغالتحصیلی، فروش دورههای مکاتبهای به دامداران بود. او به فروش بیکن، صابون و گوشت خود برای آرمور و شرکا ادامه داد. او در این کار بسیار موفق بود. پس از اینکه 500 دلار پسانداز کرد، در سال 1911 کار فروش را کنار گذاشت و به دنبال شغل رویایی خود، آموزش و سخنرانی رفت. او به آکادمی هنرهای دراماتیک آمریکا در نیویورک ملحق شد اما به عنوان بازیگر موفقیت چندانی به دست نیاورد. او از آنجا ایدۀ تدریس سخنرانی در جمع را گرفت. در اولین جلسۀ دوره آموزشی به دانشآموزان پیشنهاد کرد تا دربارۀ چیزی که عصبانیشان میکند، صحبت کنند و دریافت که این تکنیک باعث میشود که سخنرانان از سخنرانی در جمع نترسند. از اینجا در سال 1912 دورۀ دیل کارنگی، ایجاد شد.
اولین مجموعه نوشتارهای دیل کارنگی در سال 1926 با عنوان سخنرانی در جمع: دورهای کاربردی برای تاجران منتشر شد. در سال 1936 کتاب آیین دوست یابی و تأثیرگذاری بر افراد را منتشر کرد. این کتاب بسیار پرفروش بود و تا زمان مرگ کارنگی، پنج میلیون نسخه از آن به 31 زبان فروش رفته و 450 هزار نفر از مؤسسه دیل کارنگی فارغالتحصیل شده بودند. هدف این کتاب کمک به مخاطب برای آموختن هنر برقراری ارتباط با دیگران در معاملات روزانه و روابط اجتماعی است. دیل کارنگی در کتاب آیین دوست یابی به ما می آموزد که چگونه می توانیم با افراد در بهترین حالت مان روبرو شویم. خواندن این کتاب می تواند راهگشای ما در روابط روزانه با دیگران باشد.