آیزاک آسیموف (1920-1992) نویسندۀ آمریکایی و استاد بیوشیمی دانشگاه بوستون بود. آسیموف در طول زندگی‌اش به عنوان یکی از سه نویسندۀ برتر علمی تخیلی شناخته می‌شد. او بیش از 500 عنوان کتاب نوشته یا ویرایش کرده است.

مشهورترین اثر آسیموف مجموعه کتاب‌های بنیاد است. دیگر کتاب‌های اصلی او عبارتند از «امپراتوری کهکشانی» و «ربات». او در بیشتر کتاب‌های علمی‌اش مفاهیم علمی را به صورت تاریخی بیان می‌کند؛ یعنی تا زمانی به عقب برمی‌گردد که آن علم در اولین مراحل خود بود.

دورۀ فعالیت آسیموف را می‌توان به چندین مرحله تقسیم کرد. کارهای اولیۀ او اغلب در ژانر علمی تخیلی بودند که از سال 1939 با داستان‌های کوتاه آغاز شد و تا 1958 ادامه داشت. سپس به عنوان نویسندۀ همکار کتاب درسی بیوشیمی و متابولیسم انسانی را منتشر کرد. به دنبال گردش اولین ماهوارۀ ساختۀ انسان، اسپاتنیک 1 در سال 1957، او کتاب‌های علمی غیرداستانی بیشتری نوشت.

در 1982، دومین دورۀ نوشتن آثار علمی تخیلی او با انتشار لبۀ بنیاد آغاز شد. از آن زمان تا زمان مرگش، آسیموف چندین دنباله و پیش‌درآمد دیگر برای رمان‌های موجود خود منتشر کرد و آن‌ها را به‌گونه‌ای که در ابتدا پیش‌بینی نمی‌کرد، به هم گره زد و مجموعه‌ای یک‌دست ساخت. در این یکسان‌سازی، ناسازگاری‌های بسیاری دیده می‌شود.

از نظر آسیموف، ماندگارترین آثارش، «مجموعۀ بنیاد» و «سه قانون رباتیک» است. دیکشنری آکسفورد، معرفی واژه‌های «رباتیک»، «پوزیترونیک» (یک فناوری کاملاً تخیلی) و «تاریخ روانی» به زبان انگلیسی را به او نسبت می‌دهد. استفاده از کلمۀ رباتیک به همان معنایی که آسیموف به کار برد، همچنان ادامه دارد.

آثار آسیموف آنقدر متنوع هستند که تمام رده‌بندی‌های دیویی، به جز ردۀ 100، یعنی فلسفه و روانشناسی را در بر می‌گیرد. او چندین مقاله دربارۀ روان‌شناسی نوشت که در ردۀ 100 طبقه‌بندی می‌شوند اما هیچ کدام از کتاب‌های خودش در این رده قرار ندارند.

داستان‌های علمی تخیلی این نویسنده برندۀ جوایز متعددی از جمله جایزۀ هوگو و جایزۀ نبولا شده است. او همچنین از انجمن نویسندگان علمی تخیلی آمریکا، جایزۀ استاد بزرگ را به پاس یک عمر فعالیت موفق در زمینۀ داستان نویسی علمی تخیلی، دریافت کرد.